‘s Aovonds

Nog effen naor buuten met de hond, zowat beddegaonstied. Lekker, de boezewind blös! 

In 't duuster, onder de woeste wolken loopt wi'j in 't starrenlech onder de eikenbeume een stuksken aover de Whemerweg.

Vanuut boerderieje 't Oostenenk waeit met een verre stalloch en old geveul met.

Nee, andersumme! Het geveul kwamp 't eerste, en daornao werd ik gewaar dat ik den loch had eraoken. 't Veult goed, vertrouwd 

Geur, net as meziek, 't raakt deur herinneringen hen oew geveulens dee völle deeper zit.